Do Częstochowy prowadzisz nas,
Do Częstochowy przez pola, las.
Do Częstochowy przez znój i trud,
Przez skwarne słońce i przez chłód.
Do Częstochowy wiedzie nasz szlak,
By Ci Maryjo powiedzieć "Tak"
By na Twą miłość odpowiedź dać,
By przy Twym boku Maryjo stać.
Dzisiejszy etap pod względem długości i trudności znajdował się na samym dole skali (tylko 14 km). Niemniej nie to było dziś najistotniejsze. Dotarliśmy bowiem w końcu na Jasną Górę! Po porannej pobudce i toalecie w lodowatej wodzie (ach ta salka przy parafii we Wręczycy) udaliśmy się odświętnie ubrani w kierunku Częstochowy. Sporo osób przyjezdnych zdecydowało się iść z nami tego dnia w grupie, dlatego nasza liczebność znacznie się zwiększyła. Dzięki temu tradycyjnie ospiewane godzinki nabrały charakteru jeszcze bardziej wyjątkowego i były słyszalne z jeszcze większej odległości 🙂 Znak Częstochowa mijaliśmy już w pełnym słońcu, które wydawało się, że chce nam na pożegnanie znów o sobie przypomnieć. Gdy dochodziliśmy do "Brzózek" grzało niemiłosiernie. Tam po krótkim odpoczynku zebraliśmy się tradycyjnie w kręgu by wzajemnie sobie podziękować za przygotowania i trud włożony w doprowadzenie grupy do celu. Po kilku minutach maszerowaliśmy już w kierunku jasnogórkich wałów. Gdy wchodziliśmy pod górę tradycyjnie już witani oklaskami nie mogliśmy opanować wzruszenia i łez cisnących się do oczu. Zmęczeni i szczęśliwi dotarliśmy do kaplicy Matki Bożej, Królowej Polski. W ciszy i skupieniu każdy z nas przedstawił jej intencje z jakimi szedł tyle dni do jej tronu. Maryjo, dziękujemy Ci za te piękne dni, za wspólne pielgrzymowanie, modlitwy, radość, ludzi spotkanych na drodze ale też i za ból, bąble na nogach i zmęczenie dające znać o sobie. Wszystko to Matko zanosimy przed Twoje oblicze – racz to przyjąć i synowi swemu na większą chwałę jego przedstawić.
Wspólna Msza Święta na jasnogórkim placu pod wałami była koncelebrowana pod przewodnictwem abp Stanisława Gądeciego, metropolity poznańskiego. Po niej na parkingu utworzyliśmy krąg po raz kolejny by raz jeszcze we wspólnym gronie pośpiewać i podziekować diakonowi Dawidowi w jego krótkiej, acz owocnej posłudze jako naszego przewodnika. Wspólnie wyraziliśmy nadzieję, że jego przewodniczenie Grupie 17 nie będzie jednorazowym splotem okoliczności, lecz przekształci się w długoletnią, owocną współpracę. Pielgrzymka A.D. 2012 dobiegła końca, a jednocześnie został ogłoszony nowy rok przygotowań do pielgrzymki A.D. 2013.
W związku z napiętym harmonogramem dnia nie było możliwe by nasz Radosny Reporter nadążył z wywiadami, dlatego też by zapełnić powstałą lukę postaram się skontaktować z ks. Tomaszem Kulką i/lub ks. Rafałem Pleszewą by ocenili jako kapelani tegoroczne pielgrzymowanie. Jeżeli uda mi się tego dokonać, to stosowne nagrania powinny pojawić się tutaj w ciągu kilku najbliższych dni.
