Spoglądam na niebo i widzę tabuny ołowianych chmur… Nie wygląda to zbytnio optymistycznie, przynajmniej dla meteopatów 😉 Dla pielgrzyma żadna pogoda nie jest jednak straszna, w każdej idziemy i dajemy radę. Niemniej cosik w kościach czuję, że możemy w tym roku conieco zmoknąć na trasie. O tej porze w zeszłym roku słońce smażyło jak dzikie, było „duszno i porno”. Teraz jest ciut inaczej, ale jak już zaznaczyłem wcześniej nie przejmujemy się tym.
Przygotowania wyszły już na ostatnią prostą – finał (a za razem start) 5 lipca w Kościanie i 6 lipca w Śmiglu. Liczę na waszą obecność 🙂
Będzie padać?
